Tallinn [1]. Alar Karis [1]. Estonia est. Eesti , Republika Estońska est. Powstało po I wojnie światowej. Jedno z najbardziej zinformatyzowanych państw świata. Nazwa Estonia we współczesnym języku estońskim Eesti może być wywodzona ze słowa Aestii , zlatynizowanej nazwy nadanej przez starożytnych Germanów ludom zamieszkującym tereny na północny wschód od Wisły.
Rzymski historyk Tacyt w 98 r. Dawne skandynawskie sagi nazywają ziemie na południe od Zatoki Fińskiej Eistland. Estonia ma silne wpływy skandynawskie , szczególnie szwedzkie i duńskie. Po uzyskaniu przez Estonię niepodległości w roku rząd estoński rozpoczął starania o przyjęcie do kręgu krajów nordyckich. Osobą szczególnie zainteresowaną włączeniem Estonii do tej grupy był Aleksander Kesküla. Próby te zostały zahamowane po drugiej wojnie światowej, po aneksji kraju przez ZSRR.
Po odzyskaniu niepodległości w r. Kluczowym momentem była przemowa estońskiego ministra spraw zagranicznych Toomasa Hendrika Ilvesa w Szwedzkim Instytucie Spraw Zagranicznych w r. Pod względem kulturowym, językowym, wyznaniowym i wieloma innymi Estonia jest podobna do Finlandii Estończycy są najbliższymi krewnymi Finów.
Różnicami między krajami mogą być silne wpływy niemieckie w Estonii, których w Finlandii nie było, a także inna historia najnowsza, duża mniejszość rosyjska oraz liberalny model gospodarczy. Estonia podobnie jak jej południowy sąsiad — Łotwa od wczesnego średniowiecza, aż do początków XX wieku, a więc przez wieleset lat, znajdowała się pod bardzo silnym wpływem kultury niemieckiej.
Było to spowodowane tym, że obecne Estonia i Łotwa to dawne Inflanty i inne krainy historyczne np. Terra Mariana , które najdłużej w swej historii były pod niemieckim panowaniem. Kultura niemiecka oddziaływała tam jednak znacznie dłużej niż tylko w czasie oficjalnego panowania Niemców na tym terenie. Oddziaływała również w czasie panowań szwedzkiego , polskiego , czy też rosyjskiego — wyższą klasę społeczeństwa stanowili tam wciąż Niemcy , obejmowali oni też często najważniejsze urzędy w administracji, a miasta w tych krajach wciąż miały niemiecki charakter.
